جمعه, ۲۷ آذر ۱۳۹۴، ۰۷:۱۳ ب.ظ
روزه
ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭی ﮐﻪ ﺁﻗﺎ ﺍمام حسین (ع) ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ بودند، حضرت ﻓﺎﻃﻤﻪ (سلام الله علیها) ﻓﺮﺳﺘﺎﺩند ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻗﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ص) .
ﯾﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺣﺴﯿﻦ (ع) ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺍﻓﻄﺎﺭ ﻗﺪﻡ ﺭﻧﺠﻪ ﮐﻨﯿﺪ، ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﯿﻢ، ﻫﻤﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﻔﺮﻩ ﯼ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﺣﺴﯿﻦ (ع) ﺟﻤﻌﻨﺪ، ﻭﻗﺖ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻪ ﺷﺪ، ﺁﺏ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺴﯿﻦ (ع) ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﺪﺵ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ (ص) ﮐﺮﺩ، ﯾﺎ ﺟﺪّﺍﻩ، ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽﺩﻫﯽ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟
رسول الله (ص) ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻗﺸﻨﮓ ﺣﺴﯿﻦ (ع) ﮐﺮﺩ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﺼﻒ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
آقا ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ (ع) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺣﺴﯿﻦ ﺟﺎﻥ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻦ، ﺑﺎﺑﺎ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽﺩﻫﯽ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﺼﻒ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
فرﺩﺍﯼ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﻧﺪﻩﯼ ﺍﻋﻤﺎﻟﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻫﺎﯼ علی (ع) ﺭﺍ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ.
حضرت فاطمة الزهرا (س) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﺴﺮﻡ ﺍﻓﻄﺎﺭﮐﻦ، ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ﻧﺼﻒ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ (ع) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ای برادر ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻦ. و اینک امام حسین از حضرت پرسید که ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻓﺮﺩﺍﯼ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺮ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﻢ ﻭ ﯾﮏ ﯾﮏ ﻣﺤﺒّﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ، ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻤﻪﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﻬﺸﺖ ﺷﺪﻧﺪ، ﺑﻌﺪ ﺧﻮﺩﻡ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯽ ﺷﻮم.
جابر بن عبدالله انصاری گوید رسول خدا صلی الله علیه واله به علی علیه السلام فرمود؛
یا علی! اگر امت من آنقدر روزه بگیرند که مانند میخ ها باریک شوند و آنقدر نماز بخوانند که مانند کمان خمیده گردند و پس از آن با تو دشمن باشند خداوند آن ها را با صورت به آتش خواهد افکند.
شواهد التنزیل.ج1.ص426
دل بیقرار