وب نوشت های یک بیش فعال فرهنگی

 أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (ع) قَالَ جُمِعَ الْخَیْرُ کُلُّهُ فِی ثَلَاثِ خِصَالٍ النَّظَرِ وَ السُّکُوتِ وَ الْکَلَامِ فَکُلُّ نَظَرٍ لَیْسَ فِیهِ اعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ وَ کُلُّ سُکُوتٍ لَیْسَ فِیهِ فِکْرَةٌ فَهُوَ غَفْلَةٌ وَ کُلُّ کَلَامٍ لَیْسَ فِیهِ ذِکْرٌ فَهُوَ لَغْوٌ فَطُوبَى لِمَنْ کَانَ نَظَرُهُ عَبَراً وَ سُکُوتُهُ فِکْراً وَ کَلَامُهُ ذِکْراً وَ بَکَى عَلَى خَطِیئَتِهِ وَ أَمِنَ النَّاسُ شَرَّهُ.

امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمود: همه خیر در سه چیز فراهم آمده است: نگاه کردن؛ سکوت؛ و سخن گفتن. پس هر نگاهى که عبرت انگیز نباشد، خطا است؛ و هر سکوتی که بى ‏تفکر باشد، غفلت است؛ و هر سخنى که خدا را به یاد نیاورد، بیهوده است.

خوشا به حال آن که نگاهش عبرت و سکوتش فکر و سخنش ذکر باشد و بر گناه خود بگرید و مردم از شرّش در امان باشند.

الخصال، ج‏1، ص: 98