تعریف تبلیغ
تبلیغ در لغت به معنای رسانیدن، خواندن کسی به دینی، عقیده ای و مذهبی و مسلکی و روشی، کشیدن کسی به راهی که تبلیغ کننده قصد دارد، است؛ در فرهنگ عربی نیز تبلیغ، بلاغ و ابلاغ سه واژه در یک ریشه و به معنای رساندن است.
تبلیغ در مفهوم کلی اش عبارت است از: رساندن پیام به دیگری از طریق برقراری ارتباط به منظور ایجاد دگرگونی در بینش و رفتار او و بر سه عنصر پیام دهنده، پیام گیرنده و محتوای پیام پابرجاست.[1]
تبلیغ در متون جامعه شناسی عمدتا به معنای پروپاگاندا است. در کتاب های جامعه شناسی به این گونه تعاریف زیاد برخورد می کنیم: آوازه گری یا تبلیغ فعالیتی است، برای دگرگون کردن عقاید عمومی از راه هایی غیر مستقیم و احیانا با وسایلی مانند زبان و خط و تصویر و نمایش و امثال آن، آوازه گر از تلقین پذیری انسان سود برده و نیات خود را به مردم تحمیل می کند.[2]
در حالیکه تبلیغ در مفهوم دینی خودش، به معنای رساندن پیام الهی به شیوه ی روشنگرانه از طریق ایجاد ارتباط و تشویق به پذیرش محتوای مورد نظر با استفاده از ابزار و روش های مشروع هر عصر و زمان است.
