وب نوشت های یک بیش فعال فرهنگی

در مورد جادو و جادوگری یه ذره توضیح میدم.................

جادو در لغت به معنای میانجی، واسطه و افسون آمده است.[1] «فلیسین شاله می­گوید: انسان می­ تواند همان طور که روی موجودات روحانی عمل می­ کند، بوسیله اقوال و حرکات مخصوصی در طبیعت نیز تأثیر نماید. این نفوذ، اساسی را بر قرار می­ سازد که آن را جادو می­ نامند.»[2]

جادوگری به صورت­ ها و شکل­ های گوناگونی انجام می­ شود. «سالومون رایناخ می­ نویسد: جادو فن و هنر و لشکرکشی جان­ پرستی است. این نیرو عبارت است از نفوذ کلماتی که با صدای بلند قرائت و یا به صورت آواز خوانده می­ شود. مثلا می­توان بیماری را با فرمول زیر معالجه کرد: طوطی پرواز کرده است، فاخته پرواز کرده است، بلدرچین پرواز کرده است، بیماری پرواز کرده است. بدویان حوادث را تقلید می­ کنند و نمایش می­ دهند. قبل از اقدام به تاخت و تاز آن را جزء به جزء بازی می­ کنند و یا رقص­های جنگی می­ کنند و معتقدند در اثر این تقلیدها پیروزی به دست می­ آید. اگر خشکسالی ایجاد گردد و باران نبارد، طی مراسم مخصوص آب می­ پاشند و طبیعت را متوجه می­ کنند که به باران احتیاج دارند و عقیده دارند با این عمل باران می­ بارد. این اعمال را جادوی تقلیدی می­ نامند. تصویر دشمن را زخمی یا پاره می­ کنند و تصور می­ نمایند صاحب عکس را زخمی کرده و از میان برده­ اند. این کار را جادوی عاطفی می­ نامند.»[3]

لازم به ذکر است که سحر و جادو از دیدگاه قرآن واقعیتی است که با انجام آن، یاری شیاطین، جلب می­ شود. واژه سحر و مشتقات آن بیش از پنجاه بار در قرآن به کار رفته است.[4]

شیطان­ گرایی امروز با مراسم و آیین­ های جادویی ارتباطی نزدیک دارد و جادوگری، رکن آن حساب می­ شود. توجه خاصی که شیطان­ پرستان به اعمال جادویی دارند، به عرفان رازآلود و جادویی کابالا باز می­ گردد.[5] اگرچه اقبال به جادوگری در اندیشه­ های دیگران نیز وجود دارد همچون پائولو کوئلیو،[6] گویا قدرت شیطان­ پرستان در تبلیغ جادوگری، حیات دوباره­ ای بعد از محکمه­ های تفتیش عقاید کلیسا، به این علم شیطانی داده است. پائولو کوئلیو، به صراحت بیان می­ کند که اعتقادش به جادوگری را، از محافل خصوصی شیطان­ پرستان گرفته است.[7]

شیطان­ پرستی برای اولین بار سعی در بر روی صحنه آوردن جادوی سیاه در کنار جادوی سفید دارد. جادوی سیاه، جادوی شر و بدی است که برای ضرر رساندن استفاده می­ شود و جادوی سفید، جادوی نور و روشنی است که وظیفه­ ی آن حفاظت از بنی بشر است. جادو و جادوگری لازمه­ ی شیطان­ پرستی محسوب می­ شده است همان طور که «بلانچ بارتون» در کتاب «کلیسای شیطان»  در هنگام بیان تاریخ شیطان­ پرستی بدان اشاره می­ کند.[8]

فصل سوم انجیل شیطانی، به صورت تفصیل به بررسی آیین جادو و سحر و اهمیت آن و گاه به رمز و رموز آن پرداخته است.[9]