شاهد هر نجوایی
امشب هر حاجتی داری، هر حرفی داری، هر عرض و دلگویه ای داری، . . . . . . . لازم نیست داد بزنی . . . . همون آهسته زیر لب یا تو دلت بگو . . . . . خدا شنونده نجوامونه. . . . برای اون آقای غریب هم دعا کنین. . . . التماس دعا.
یکی از اعمال بسیار مهم در شب عرفه، زیارت امام حسین علیه السلامه. خوش به حال اونایی که الان کربلا مشرفند. ما که محرومیم، امشب یکی از زیارت های حضرت رو فراموش نکنیم. التماس دعا.
دوستان عزیز امشب، شب عرفه است. شب دعا و حاجت گرفتنه. یک سری اعمال هم داره اصلا فراموش نکنین. مفاتیح الجنان همه رو داره.
دیگه کار فرهنگی، اونم برای اهل بیت علیهم السلام، تازه با یک طرح کاملا دقیق و حساب شده، دیگه معطلی نداره!
هر طرحی که روی میز میذارم - عینهو اوباما که همیشه میگه طرح ها رو میزه - می گن باید بررسی بشه، دیگه دارم کلافه میشم....
درس و بحث و مطالعه رو که نباید فدای بی برنامگی کرد ...
برام دعا کنید ...
با عرض ارادت
با توجه به نظراتی که داده شد، لازمه که به یک نکته هم اشاره کنم تا با ادامه نظرات دوستان به یک جمع بندی برسیم...
در مورد تلویزیونه
تلویزیون یک رسانه است و از رسانه های قدرتمند هم هست که در بسیاری از کشورهای دنیا در اختیار دولت فعالیت می کنه مثل کشور ما.
ما در ایران، به دنبال یک تلویزیون دینی هستیم و الان طبق ادعای بسیاری از متخصصین هم بهش رسیدیم.
جدای از صحت و سقم این حرف، که بنده باهاش مخالفم، یک نگاه کوتاه تاریخی به سیر تلویزیون تو ایران بندازیم.
تلویزیون قبل از انقلاب، تلویزیونی کاملا سکولار و بدون نگاه دینی بود. شوهای تلویزیونی و فیلم ها و سریال های گاه مشکل دار به همراه موسیقی های حرام و خواننده های زن و مرد و ... همه یک نگاه ضد دین یا بی توجه به دین رو برای ایرانیان نسبت به این رسانه جمعی به وجود آورده بود. بسیاری از مؤمنین از ورود تلویزیون به خونه هاشون جلوگیری می کردند. این مسأله تا مدتها ادامه داشت.
با پیروزی انقلاب اسلامی و دستور حضرت امام بر حذف کامل موسیقی از رسانه، تا مدتها ما صدای موسیقی رو از تلویزیون نمی شنیدیم و در فواصل بین برنامه ها صدای دریا و جنگل و باد و چهچه پرنده ها رو پخش می کردند.
با گذشت زمان، آهسته آهسته برنامه های تلویزیون تغییر کرد. موسیقی ملایم اضافه شد. مجریان زن و بازیگران زن وارد شدند. چادر جایش را به مانتوهای گشاد و بعد از آن مانتوهای تنگ و ... تا به الان رسید. نسبت به الان این رسانه، خیلی ها ادعا دارند که این رسانه اسلامی ترین وضعیت ممکن را دارد.
تحلیل من اینه گاه اینکه چی در کجا حرامه و چی در کجا حلاله، به اینکه در کجای تاریخ قرار گرفتیم هم داره.
این تلویزیون ما را باخودش همراه کرد و آهسته آهسته مقتضیات خودش رو به ما تحمیل کرد. و الان به این وضعیت رسیده ایم که به عنوان یک متخصص دین شناس جریان های دینی را به وجود میاره و یا نقد می کنه.
اینترنت هم همینجوره هر تکنولوژی هم همینجوره. با کمی فکر شما هم می تونین یک تحلیل تاریخی از این جریان های فکری که حول این تکنولوژی ها ایجاد شده بکنید.
نظر شما چیه؟
تا به حال پست های متعددی گذاشتم ولی هدف اصلی در اینجا مطرح کردن حرفایی نیست که در کوچه و خیابون نمیشه زد
اینجا هم همون قانون و همون اجتماع رو داره با این تفاوت که تو خیابون هیچ موقع من با یک نامحرم و یا بچه ای که سنش نصف منه و یا بزرگ مردی که دوبرابر من سن داره ، به راحتی صحبت نمی کنم و ...
اما این دنیای مجازی آن چنان این رابطه ها رو پوشش میده و آسان می کنه که بسیاری از کسانی که برای من نظر میذارن و یا من برای آنها نظر می گذارم ، با من محرم نیستند و این گاه به از بین بردن این قانونها کمک میکند.
گاه ما این خصوصیت فضای مجازی رو به دنیای واقعی تسری میدیم و از دنیای واقعی توقع داریم که این رو به راحتی پذیرا باشه و ....
خوب لازمه که یک کمی در مورد اینترنت و این دنیای وارونه مجازی مطلب بدونیم....