وب نوشت های یک بیش فعال فرهنگی

می خوام اون یکی وبلاگمو ببندم برای همین تمامی مطالبشو اینجا منتقل می کنم

ببخشید شاید یک کم وصله ناجور باشه ولی تحملش کنین

لطفا

ادامه مطلب میذارم که مزاحم نشه و جلو دست و پاتونو نگیره

..........................................................................

مطلب اول در مورد تعریف جریان شناسیه

جریان، مصدری عربی از ریشه جری یجری است با معنایی خلاف وقوف و سکون، و مفهوم اصل این ماده که جری باشد، حرکت منظم و دقیق در طول مکان است که از آن تعبیر به انسیاح می­شود.[1] . به حرکت در میان افراد و اشخاص هم جری گفته می­شود و مثال آن کنیز است که به آن به خاطر جریان ولایتش در موالیان متعدد، جاریه گفته می­شود.[2].

معادل این مفهوم در انگلیسی، Trend, Flow, Movement, Current می­باشد.

جریان گاه به صورت اسم برای توصیف یک امر قوام و ثبات نیافته به کار می­ رود، به عبارت دیگر امری که در حال شکل­ گیری بوده و به کمال خود نرسیده است، مانند جریان­ های شعری در برابر مکاتب شعری.[3] بدین ترتیب روند شکل­ گیری یک ایده و نظر و سیر تطور تاریخی آن با در نظر گرفتن فرازها و فرودها و آثار آن در عرصه­ی اجتماع را جریان گویند.[4]

عبدالحسین خسروپناه محقق نام­ آشنای جریان­ شناسی چنین آورده است: «جریان عبارت است از تشکل، جمعیت و گروه­ های اجتماعی معینی که علاوه بر مبانی فکری، از نوعی رفتار ویژه اجتماعی برخوردار است.»[5]

روشن است که جریان، عنوانی اجتماعی است که با تکمیل مؤلفه­ های زیر وجود پیدا می­کند:

الف) افراد متعدد ـ جمعیت ـ داشته باشد، به عبارت دیگر یک نفر نمی­ تواند جریان را تشکیل بدهد.[6]

ب) سیستم مدیریتی دارد یعنی این جمعیت به حال خود رها نشده باشند بلکه در مسایل مهم از شخص یا اشخاصی دستور بگیرند.

ج) پشتوانه­ ی فکری داشته باشد و یک یا چند نفر به خصوص به عنوان نماینده­ ی فکری آن در جامعه شناخته شوند.

د) جنبش اجتماعی داشته باشد یعنی اقدام به جذب و طرد در صحنه اجتماع بکند و در نتیجه در روند تحولات اجتماعی یک جامعه مؤثر باشد.

ه) رفتار اجتماعی خاص ـ برونداد خاص ـ داشته باشد یعنی با آن رفتار در اجتماع مشخص شود.

به گروه­ ها یا تحرک های اجتماعی که تمامی این مؤلفه­ ها را نداشته باشند، رهیافت می­ گویند.[7]

به زبان ساده به بررسی جریان­ ها، جریان­ شناسی گفته می­ شود و به عبارت دیگر به شناخت منظومه­ ی فکری و گفتمان یک جریان، چگونگی شکل­ گیری آن، معرفی مؤسسان و چهره­ های علمی و تأثیرگذار در آن، جریان­ شناسی می­ گویند.[8] اگر چه تعاریف دیگری از جریان­ شناسی نیز مطرح شده است ولی به نظر می­ رسد چیزی جز تحدید یا توسیع در مقوله­ های تعریف نیست همانطور که در این تعریف دیده می­ شود :«شناخت جریان­ های داخل یک کشور را بر مبنای عنصر زمان و مکان جریان­ شناسی گویند.»[9]

با توجه به استفاده­ ی اندیشمندان غربی از این واژه در معنای سیر تطور اندیشه­ ها و یا معانی دیگر نزدیک به آن[10]، چنانچه در تعریف دارابی نیز دیده می­ شود[11]، به نظر می­ رسد که حتی با انتخاب تعریف خسروپناه، در جریان­ شناسی باید به حیات رهیافت­ گونه­ ی قبل از تحقق جریان نیز توجه نمود و آن را نیز مورد کندوکاو قرار داد.

به غیر از یک تحقیق، در سایر تحقیق­ ها به صراحت به شاخصه­ ها و مؤلفه­ های جریان­ شناسی اشاره نشده است و ساختار ارائه شده در آن یک مورد هم عام و ناظر به جریان شناسی یک خرده فرهنگ نبود چرا که به شاخصه ­های جریان­ شناسی یک حزب سیاسی پرداخته است. لذا با توجه به تعریف مختار در جریان­ شناسی و نحوه­ ی عمل تحقیق­ های موجود، ساختار یک جریان­ شناسی متناسب با یک فرقه­ ی انحرافی چنین بدست آمد.

جریان­ شناسی بر چهار پایه­ ی اساسی استوار است. اول پیشینه و بررسی تاریخی جریان است. در این قسمت به حیات رهیافت­ گونه قبل از تثبیت جریان نیز باید پرداخته شود. دوم، تحلیل مبانی فکری، عملی و دیدگاه­ های نظری یک جریان است. بررسی این دو متغیر در ساختار تحقیق­ های جریان­ شناسی به راحتی قابل شناسایی است. در پایه­ ی سوم، به تحلیل ساختار مدیریتی و اقتصادی و هر نوع ساختاری که موجب ادامه حیات جریان می­شود، پرداخته می­ شود. ذکر این متغیر و بررسی آن از این جهت ارزشمند است که هر نوع جریان به صورت یک خرده فرهنگ در جامعه متبلور می­ شود و در خصوص جریان­ های معارض با فرهنگ و دین حاکم، عنوان ضدفرهنگ نیز صدق می­ کند، لذا برای حرکت در جهت درست و خصوصا مقابله با این ضدفرهنگ باید با ساختارهای ساده و پیچیده­ ی حاکم بر آن نیز آشنا بود، و در نهایت در متغیر چهارم که به عبارتی مهم­ترین قسمت جریان­ شناسی است و به عنوان یکی از نتایج کاربردی آن در مسأله حکومت­ داری و مدیریت فرهنگی است، به آینده­ پژوهی حول جریان پرداخته می­ شود. در بررسی تحقیق­ های جریان­ شناسی موجود، به راحتی کمبود این متغیر در ساختار تحقیق­ ها قابل شناسایی است.