وب نوشت های یک بیش فعال فرهنگی

مرحوم حاج محمد اسماعیل توسل نقل کردند که سال 1347 بود با دو نفر از رفقا سوار تاکسی شدیم، یکی از آن ها به راننده گفت: رادیو را خاموش کن و الا پیاده می شوم. به آن رفیق دیگرم گفتم: من از عاقبت مقدسی این رفیقمان می ترسم .

مدت ها گذشت، یک روز آن رفیقم گفت نمی خواهی فلانی را ببینی؟

گفتم : چرا

گفت : برویم دانشکده، رفتیم و سراغش را گرفتیم

روز هجدهم ماه مبارک رمضان بود، و شب قدر و احیاء، وراد اتاقش شدیم . دیدیم پشت میز کارش نشسته و مشغول کارهای تحصیلی است و شیشه آب جویی هم کنار دستش گذارده. بیرون آمدیم.....

پناه بر خدا از مقدسی بدون علم ..............