بیناترین چشم کدام است؟
تحف العقول عن آل الرسول (ص)، ص: 235
امروز وقتی به وب دوستان سر می زدم و مطالبشونو می خوندم یک روایت ناب دیدم اونو براتون می ذارم تا همه استفاده کنیم.
این مطلب رو از سراج معلم برداشتم.
.
الإمامُ الحسینُ علیه السلام : کانَ یُقالُ : لا تَحِلُّ لِعَینٍ مُؤمِنَةٍ تَرَى اللّه َ یُعصى فتَطرِفُ حتّى یُغَیِّرَهُ .
امام حسین علیه السلام : گفته مى شد: بر هیچ چشمِ مؤمنِ به خدا روا نیست که ببیند خدا نافرمانى مى شود و خود را فرو بندد مگر آن وضع را تغییر دهد.
📚 تنبیه الخواطر : ۲/۱۷۹.
شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحدید ، ج 20 ، ص 267 .
عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِذَا اسْتَسْقَى الْمَاءَ فَلَمَّا شَرِبَهُ رَأَیْتُهُ قَدِ اسْتَعْبَرَ وَ اغْرَوْرَقَتْ عَیْنَاهُ بِدُمُوعِهِ ثُمَّ قَالَ لِی یَا دَاوُدُ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَمَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَکَرَ الْحُسَیْنَ علیه السلام وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ کَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَلِجَ الْفُؤَادِ.
داود رقّى مى گوید: در محضر مبارک امام صادق علیه السّلام بودم، حضرت آب طلبیدند و زمانى که آب را نوشیدند دیدم در حضرت حالت گریه پیدا شد و دو چشم آن حضرت غرق اشک شد. سپس به من فرمودند: اى داود! خدا قاتل حسین علیه السّلام را لعنت کند؛ بنده اى نیست که آب نوشیده و حسین علیه السّلام را یاد نموده و کشنده اش را لعنت کند مگر آن که خداوند منّان صد هزار حسنه براى او می نویسد و صد هزار گناه از او محو کرده و صد هزار درجه، مقامش را بالا برده و گویا صد هزار بنده، آزاد کرده و روز قیامت حق تعالى او را با قلبى آرام و مطمئن محشورش مى کند.
کامل الزیارات، ص: 107-106.
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : الوَرَعُ سَیِّدُ العَمَلِ ، مَن لَم یَکُن لَهُ وَرَعٌ یَرُدُّهُ عَن مَعصیَةِ اللّه ِ تعالى إذا خَلا بها لَم یَعبَأِ اللّه ُ بسائرِ عَمَلِهِ ، فذلکَ مَخافَةُ اللّه ِ فی السِّرِّ والعَلانِیَةِ ، والاقتِصادُ فی الفَقرِ والغِنى، والعَدلُ عِندَ الرِّضاوالسُّخطِ.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : پارسایى سرور اعمال است؛هر کس پارسایى نداشته باشد که در خلوت او را از نافرمانی خدا باز دارد، خداوند به دیگر اعمال او توجّهى نکند؛ زیرا پارسایى، ترس از خداست در نهان و آشکار و میانه روى در تهیدستى و توانگرى و مراعات عدالت در خشنودى و خشم.
غرر الحکم و درر الکلم، ص: 193
قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى (علیه السلام) أَدْنَى مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) بِشَاطِئِ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایَتَهُ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ.
امام موسى کاظم علیه السّلام فرمودند: کمترین ثواب و اجری که به زائر امام حسین علیه السّلام در کنار شط فرات می دهند، این است که گناهان گذشته و آینده اش را مى آمرزند، مشروط به این که حق و حرمت و ولایت آن حضرت را بشناسد،
کامل الزیارات، ص: 153